Som regel ser eg på TV for underhaldninga sin del. TV kan vere triveleg tidtrøyte. Men av og til kan det vere noko meir. NRK har i januar 2017 sendt ein serie med fem viktige program.
Om flyktningar, asylsøkjarar og andre medmenneske
Dominoeffekten som argument i innvandringsdebatten
«Birgit (89) fikk avslag – men nå kan en tom fløy bli flyktningebolig.» Dette er ein overskrift frå TrønderAvisa 27. januar 2016.
Det handlar om å ta kvarandre på alvor
Å skubbe ubehagelege sanningar om andre menneske under teppet, kan vere å syne ringeakt for dei.
Kva forventningar har vi? Kva signal sender vi ?
Det er ikkje likegyldig kva vi gjer uttrykk for på sosiale media. Det vi skriv, er ikkje likegyldig for oss. Dei vi skriv om, er det heller ikkje likegyldig for.
Korleis handsamar vi situasjonen vi står oppe i ?
Det er ingen grunn til å skjule at alle dei nye personane som skal takast vare på, er ei utfordring for samfunnet vårt, og dermed oss. Så kva gjer vi ?
Er det meir kostnadseffektivt å hjelpe folk «der dei er» ?
Det vert hevda at det å hjelpe folk her i landet er lite kostnadseffektivt samanlikna med å hjelpe dei «der dei kjem frå». Stemmer det ?
Står kulturen vår i fare ?
Det vert hevda at eit så stort innslag av folk med andre verdiar på sikt vil øydeleggje våre verdiar og vår kultur.
Står vi ovanfor reelle flyktningar ?
Det vert hevda at at mange av dei som kjem, ikkje er «reelle» flyktningar og asylsøkjarar, og at det kan vere at ein opnar grensene våre for terroristar.
Står velferdssamfunnet vårt verkeleg i fare?
Det vert hevda at det store påtrykket av folk utanfrå vil vere ein fare for velferdssamfunnet vårt.
Tankar om situasjonen vi står oppe i
Litt om dei store samfunnsendringane vi er vitne til