I denne kantaten, som er skriven for søndag mellom nyttår og helligtrekongarsdag, er dei tre vise menn i fokus. Teksten tek utgangspunkt i dei to fyrste versa av andre kapitlet i evengeliet etter Matteus, der det står: «Då Jesus var
Den fjerde kantaten i Juleoratoriet er knytt til fyrste nyttårsdag. Det er ein dag som kyrkja kan markere på mange måtar: Det er ein dag der det er naturleg å sjå attende på året som er gått, og framover mot
Juble og gled dykk, og lovpris denne dagen ! Lovpris det Den høgste har gjort i dag. Legg sorg og klage bak dykk, lat dykk fyllast med glede. Stem i eit kor til Den høgste si ære, lat oss tilbe
I tredje del av juleoratoriet tek Bach opp tråden frå andre del. I Lukas 2.15 står dette: «Då englane hadde fare attende til himmelen, sa gjetarane til kvarandre: – Lat oss gå inn til Betlehem og sjå dette som har
Den andre delen av juleoratoriet er etter mi meining den mest poetiske. Bach tek utgangspunkt i vers 8 – 14 i juleevangeliet. Her vert møtet mellom englane og hyrdingane skildra. Denne delen skil seg frå dei andre delane av juleoratoriet