For litt sidan delte eg på Facebook nokre tankar om det å verte pensjonist. Grunnen var at eg var i ferd med å gå over i pensjonistane sine rekkjer. Eg har ikkje hatt høgare respons på noko anna eg har
Det handlar om å bry seg
Om born som arbeider for klimaet, og anna barnearbeid
I det siste har det fleire gongar dukka opp på facebooksida mi to spesielle oppslag, delt av ulike facebookvenner eg har. Dei har same bodskap og nyttar same verkemiddel : Den kjende klimaaktivisten Greta Thunberg vert sett opp imot påstandar
The times, they are a-changing
I 1964 skreiv Bob Dylan denne songen som for meg vart eit flott og poetisk uttrykk for dei sterke kreftene som menneska kan mobilisere når tida og situasjonen krev det. I dag, fem og femti år etter han vart skriven,
Det kan verte mykje ulyd når gamle gubbar grin
I eit Facebookinnlegg den 21. september – sjå skjermdumpen attmed – beklagar Carl I Hagen seg over den merksemda som svenske Greta Thunberg vert gitt. Han skriv : «Den 16-årige jentungen Greta Thunberg blir nå lyttet på som en fremragende
Hausttankar
Dagen i dag er litt spesiell for meg : Frå no av er eg pensjonist på heiltid. Det er rart. Veldig rart. Til dømes treng eg ikkje lenger bruke tida mi heime til å tenkje over hendingar og oppgåver på
Tankar på 8. mai
På trilletur med yngste barnebarnet mitt kom eg over eit lite minnesmerke eg ikkje visste om. På ein liten mur av stein var det reist fem steinar, og på framsida av muren var ein plakett i bronse med denne teksten:
Den vanskelege diskusjonen
I boka «Sapiens» skriv den israelske historikaren Dr. Yuval Noah Harari klokt og innsiktsfullt om ulike faktorar som har ført til at vår art, homo sapiens, er blitt den dominerande arten på jorda. Det er ei tankevekkjande bok, som utfordrar i